14 grudnia 2022 roku ustawodawca unijny przyjął dyrektywę w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu cyberbezpieczeństwa na terytorium Unii (dyrektywa NIS 2). Celem NIS 2 było ustanowienie mechanizmów skutecznej współpracy między odpowiedzialnymi organami w poszczególnych państwach członkowskich oraz aktualizacja listy sektorów i działań podlegających obowiązkom w zakresie cyberbezpieczeństwa. W artykule dokonano analizy podmiotów działających na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych w świetle dyrektywy NIS 2. W pierwszej części artykułu („Cybercecurity and Law” 2024, nr 1) omówiono podmioty kluczowe, krytyczne i ważne, rejestr nazw domen najwyższego poziomu oraz dostawców usług DNS. W części drugiej autorki analizują takie podmioty, jak: organy właściwe ds. cyberbezpieczeństwa, pojedynczy punkt kontaktowy, zespoły reagowania na incydenty komputerowe (CSIRT), sektorowe zespoły cyberbezpieczeństwa, właściwy organ odpowiedzialny za zarządzanie incydentami i zarządzanie kryzysowe w cyberbezpieczeństwie, Europejska Sieć Organizacji Łącznikowych do spraw Kryzysów Cyberbezpieczeństwa (EU-CyCLONe), Grupa Współpracy, Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci ENISA.