EN PL
Prawne aspekty bezpieczeństwa osadzonych w jednostkach penitencjarnych
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra Postępowania Karnego i Prawa Karnego Wykonawczego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
 
 
Data publikacji: 06-12-2022
 
 
Cybersecurity and Law 2022;8(2):187-202
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Osadzenie w zakładzie karnym czy areszcie śledczym pozbawia człowieka jednej z najwyżej cenionych wartości ludzkich – wolności. Nie jest bezprawnym działaniem, a prawem określoną reakcją na popełnione przez niego przestępstwo. Jednostki penitencjarne to zarówno zakłady karne, jak i areszty śledcze. W pierwszych z wymienionych osadzani są prawomocnie skazani, w drugich – podejrzani o popełnienie przestępstwa, jeżeli sąd uzna, że przedstawione we wniosku o zastosowanie środka zapobiegawczego przez oskarżyciela publicznego są zasadne. Gwarantem bezpieczeństwa osadzonych są obowiązujące przepisy zarówno kodeksu karnego wykonawczego, jak i innych aktów prawa. Nieodłącznym elementem tworzącym stan bezpieczeństwa w warunkach izolacji penitencjarnej jest aktywność administracji więziennej
REFERENCJE (52)
1.
Bajor A., Bezpieczeństwo osób pozbawionych wolności w kontekście bezpieczeństwa psychologicznego oraz społecznego, „Studia Bezpieczeństwa Narodowego” 2020, nr 10.
 
2.
Bałandynowicz A., Zachowania okrutne skazanych podczas odbywania kary pozbawienia wolności, „Probacja” 2009, nr 2.
 
3.
Byrne J.M., Hummer D.M., Victims and Offenders Myths and Realities of Prison Violence: A Review of the Evidence Myths and Realities of Prison Violence, „Victims and Offenders” 2007, nr 1.
 
4.
Ciosek M., Człowiek w obliczu izolacji więziennej, Gdańsk 1996.
 
5.
Czaputowicz J., System czy nieład? Bezpieczeństwo europejskie u progu XXI wieku, Warszawa 1998.
 
6.
Dolata T., Prewencja w systemie probacji. Problemy związane z tzw. drugim życiem w niektórych polskich zakładach karnych, „Probacja” 2011, nr 3.
 
7.
Gierszewski J., Bezpieczeństwo wewnętrzne, Warszawa 2013.
 
8.
Głowik T., Matyba A., Samobójstwa osadzonych w latach 2006–2009, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 2010, nr 66.
 
9.
Gospodarowicz Z., Ewolucja doktryny ochronnej – wymuszona zewnętrznie konieczność czy świadomy proces humanizacji, „Roczniki Pedagogiczne” 2019, nr 11(S).
 
10.
Górny J., Penitencjarystyka. Główne problemy wykonania kary pozbawienia wolności w rozwoju historycznym, Warszawa 1981.
 
11.
Grześko P., Sprawca niebezpieczny w izolacji penitencjarnej [w:] Współczesne wyzwania dla systemów penitencjarnych na świecie, red. M. Szwejkowska, K. Ryś, Olsztyn 2016.
 
12.
Hołyst B., Bezpieczeństwo gatunku ludzkiego, Warszawa 2016.
 
13.
Kaczyńska E., Ludzie ukarani. Więzienia i system kar w Królestwie Polskim 1815–1914, Warszawa 1989.
 
14.
Kalisz T., Postępowanie z wybranymi grupami skazanych w polskim systemie penitencjarnym. Aspekty prawne [w:] Skazani szczególnie chronieni. Uwagi na tle problemu zapewnienia bezpieczeństwa osobistego osadzonych w polskich jednostkach penitencjarnych, red. A. Kwieciński, Warszawa 2013.
 
15.
Kalisz T., Kwieciński A., Bezpieczeństwo osobiste osadzonych w okresie izolacji penitencjarnej, „Wrocławskie Studia Erazmiańskie” 2013, z. 7.
 
16.
Klamut R., Bezpieczeństwo jako pojęcie psychologiczne, „Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej” 2012, nr 4.
 
17.
Koziej S., Bezpieczeństwo: istota, podstawowe kategorie i historyczna ewolucja, „Bezpieczeństwo Narodowe” 2011, nr 2.
 
18.
Kremplewski A., Więźniowie „niebezpieczni” w polskim systemie więziennym, „Archiwum Kryminologii” 2006, nr 28.
 
19.
Krzywicki M., Więzienny terror kryminalny, https://ochronapenitencjarna.p... [dostęp: 5.06.2022].
 
20.
Lasocik Z., Funkcjonowanie oddziałów dla tzw. „więźniów niebezpiecznych” w Polsce, „Archiwum Kryminologii” 2009, t. 31.
 
21.
Leszczyński M., Bezpieczeństwo społeczne a współczesne państwo, „Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej” 2011, nr 52.
 
22.
Leśkiewicz K., Bezpieczeństwo żywnościowe i bezpieczeństwo żywności – aspekty prawne „Przegląd Prawa Rolnego” 2012, nr 1.
 
23.
Machel H., Resocjalizacja penitencjarna: istota, dylematy terminologiczne, społeczny sens, kilka uwag teoretycznych i kadrowych, „Resocjalizacja Polska” 2010, nr 1.
 
24.
Machel H., Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej – casus polski (studium penitencjarno-pedagogiczne), Kraków 2006.
 
25.
Majewski J., Służba Więzienna [w:] Instytucje bezpieczeństwa narodowego, red. M. Paździor, B. Szmulik, Warszawa 2012.
 
26.
Malec N., Podkultura więzienna a samouszkodzenia, „Studia Prawnicze i Administracyjne” 2012, nr 1.
 
27.
Mazurek W., Fuchs G., Zamarlik M., Wybrane aspekty bezpieczeństwa cudzoziemców w polskich jednostkach penitencjarnych, „Przegląd Policyjny 2019, nr 133.
 
28.
Migdał J., Służba Więzienna – model a rzeczywistość. Próba oceny, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2005, z. 1.
 
29.
Młynarski T., Bezpieczeństwo energetyczne w pierwszej dekadzie XXI wieku: mozaika interesów i geostrategii, Kraków 2011.
 
30.
Moczydłowski P., Drugie życie więzienia, Warszawa 2002.
 
31.
Mrozek K., Reguły Nelsona Mandeli, „Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego” 2018, nr 48.
 
32.
Niewiadomska I., Polski model resocjalizacji penitencjarnej, „Teka Komisji Prawniczej” 2016, nr 9.
 
33.
Nikołajew J., Prawo skazanych i tymczasowo aresztowanych do bezpieczeństwa, „Probacja” 2011, nr 1.
 
34.
Nowacki Z., Uleganie wpływowi społecznemu przez skazanych przebywających w warunkach izolacji więziennej, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 2009, nr 64–65.
 
35.
Osoba A., Z dziejów polskiej dziewiętnastowiecznej myśli penitencjarnej, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 2001, nr 32–33.
 
36.
Pierchała K., Kapelan więzienny w procesie resocjalizacji penitencjarnej, Toruń 2013.
 
37.
Pindel E., W kierunku efektywności oddziaływań penitencjarnych. Resocjalizacja w polskich zakładach karnych, „Probacja” 2009, nr 2.
 
38.
Przybyliński S., Podkultura więzienna – wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej, Kraków 2007.
 
39.
Raczkowski K., Bezpieczeństwo ekonomiczne. Wyzwania dla zarządzania państwem, Warszawa 2012.
 
40.
Skrabacz A., Bezpieczeństwo społeczne, „Zeszyty Naukowe AON” 2002, nr 3–4.
 
41.
Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, Warszawa 2002.
 
42.
Snopek M., Przyczyny degradacji skazanych poszkodowanych w realiach polskich więzień, „Resocjalizacja Polska” 2013, nr 5.
 
43.
Snopek M., Zagrożenie bezpieczeństwa osadzonych w przestrzeni izolacji więziennej, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J. Paedagogia – Psychologia” 2019, nr 3.
 
44.
Stańczyk J., Współczesne pojmowanie bezpieczeństwa, Warszawa 1996.
 
45.
Statystyka roczna CZSW, Warszawa 2021.
 
46.
Szczepaniak D., Problematyka kontroli osobistej osadzonych w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 2017, nr 95.
 
47.
Szymanowski T., Polityka karna i penitencjarna w Polsce w okresie przemian prawa karnego, Warszawa 2004.
 
48.
Świergała A.M., Standardy postępowania z tzw. więźniami niebezpiecznymi w orzecznictwie ETPCz – zakaz tortur, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, „Kwartalnik Prawo–Społeczeństwo – Ekonomia” 2018, nr 2.
 
49.
Toroń-Fórmanek B., Bezpieczeństwo skazanych kobiet w jednostkach penitencjarnych, „Resocjalizacja Polska” 2020, nr 20.
 
50.
Waligóra B., Deprywacja potrzeb u osób pozbawionych wolności [w:] Problemy współczesnej penitencjarystyki w Polsce, t. 1, red. B. Hołyst, Warszawa 1984.
 
51.
Zieliński M., Bezpieczeństwo w porcie lotniczym, „Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej” 2010, nr 51.
 
52.
Żywucka-Kozłowska E., Podkultura więzienna, Szczecin 2007.
 
ISSN:2658-1493
Journals System - logo
Scroll to top