Przestępstwa komputerowe w polskim Kodeksie karnym
Więcej
Ukryj
1
Instytut Prawa, Wydział Bezpieczeństwa Narodowego, Akademia Sztuki Wojennej w Warszawie
Data publikacji: 01-03-2021
Cybersecurity and Law 2019;1(1):193-212
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Celem artykułu jest analiza przepisów kryminalizujących w polskim prawie zjawisko tzw. przestępstw komputerowych w rozumieniu ścisłym (computer crimes, cybercrimes), czyli takich czynów, w których komputer lub sieć są celem przestępstwa (niejako „ofiarą”; computer as a target). Artykuł składa się z trzech części – wstępu, w którym w sposób syntetyczny omówiono najważniejsze kwestie terminologiczne, części głównej, w której przeprowadzono analizę przepisów art. 267–269c Kodeksu karnego z 1997 r., znajdujących się w rozdziale XXXIII, zatytułowanym Przestępstwa przeciwko ochronie informacji, w których polski ustawodawca przestępstwa te stypizował oraz zakończenia zawierającego uwagi de lege lata i de lege ferenda.
REFERENCJE (42)
1.
Clifford R.D. (red.), Cybercrime. The Investigation, Prosecution and Defense of a Computer-related Crime, Durham 2011.
2.
Adamski A., Botnety jako zagadnienie prawno-kryminologiczne na tle doświadczeń amerykańskich, „Prokuratura i Prawo” 2013, nr 1.
3.
Adamski A., Cyberprzestępczość – aspekty prawne i kryminologiczne, „Studia Prawnicze” 2005, nr 4.
4.
Adamski A., Nowe ujęcie cyberprzestępstw w kodeksie karnym – ale czy lepsze?, „Prawo Teleinformatyczne” 2007, nr 3.
5.
Adamski A., Prawo karne komputerowe, Warszawa 2000.
6.
Bojarski T. (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2012.
7.
Bukowski S., Przestępstwo hackingu, „Przegląd Sądowy” 2006, nr 4.
8.
Clough J., Principles of Cybercrime, New York 2013.
9.
Czechowski R., Sienkiewicz P., Przestępcze oblicza komputerów, Warszawa 1993.
10.
Dudka K., Kontrola korespondencji i podsłuch w polskim procesie karnym, Lublin 1998.
11.
Filar M. (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2012.
12.
Fischer B., Przestępstwa komputerowe i ochrona informacji, Kraków 2000.
13.
Gienas P., Uwagi do przestępstwa stypizowanego w art. 269b kodeksu karnego, „Prokurator” 2005, nr 1.
14.
Giezek J.W. (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Warszawa 2014.
15.
Gołaczyński J., Kowalik-Bańczyk K., Majchrowska A., Świerczyński M., Komentarz do ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną, Warszawa 2009.
16.
Grabosky P., Electronic Crime, New Jersey 2006.
17.
Kardas P., Prawnokarna ochrona informacji w polskim prawie karnym z perspektywy przestępstw komputerowych. Analiza dogmatyczna i strukturalna w świetle aktualnie obowiązującego stanu prawnego, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2000, nr 1.
18.
Konarski X., Komentarz do ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, Warszawa 2004.
19.
Koops B.J., Robinson T., Cybercrime Law: A European Perspective [w:] E. Casey (red.), Digital Evidence and Computer Crime. Forensic Science, Computers and the Internet, Waltham–San Diego–London 2011.
20.
Krasuski A., Prawo telekomunikacyjne. Komentarz, Warszawa 2010.
21.
Marek A., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010.
22.
Mozgawa M. (red.), Kodeks karny. Praktyczny komentarz, Warszawa 2012.
23.
Piątek S., Prawo telekomunikacyjne. Komentarz, Warszawa 2013.
24.
Radoniewicz F., Odpowiedzialność karna za hacking i inne przestępstwa przeciwko komputerowym i systemom informatycznym, Warszawa 2016.
25.
Shinder D.L., Tittel E., Cyberprzestępczość. Jak walczyć z łamaniem prawa w sieci, Gliwice 2004.
26.
Sieber U., Legal Aspects of Computer-Related Crime in the Information Society – Comcrime – Study, Würzburg 1998.
27.
Siwicki M., Definicje i podział cyberprzestępstw, „Prokuratura i Prawo” 2012, nr 7–8.
28.
Smarzewski M., Cyberprzestępczość a zmiany w polskim prawie karnym [w:] I. Sepioło-Jankowska (red.), Reforma prawa karnego. Księga po Zjeździe Młodych Karnistów, Warszawa 2014.
29.
Wall D., Cybercrime. The Transformation of Crime in the Information Age, Malden 2013.
30.
Wąsek A., Zawłocki R. (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz. Komentarz do artykułów 222–316, t. II, Warszawa 2010.
31.
Wójcik J.W., Przestępstwa komputerowe. Fenomen cywilizacji, cz. I, Warszawa 1999.
32.
Zoll A. (red.), Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna. Komentarz do artykułów 117–277 k.k., t. II, Warszawa 2013.
33.
Decyzja ramowa Rady 2005/222/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie ataków na systemy informatyczne (Dz.Urz. UE L 69, s. 67).
34.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. dotycząca ataków na systemy informatyczne i uchylająca decyzję ramową Rady 2005/222/WSiSW. (Dz.Urz. UE L 218, s. 8).
35.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w prawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE L 127, s. 39).
36.
Konwencja Rady Europy o cyberprzestępczości, sporządzona w Budapeszcie dnia 23 listopada 2001 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 728).
37.
Protokół dodatkowy do Konwencji Rady Europy o cyberprzestępczości dotyczącego penalizacji czynów o charakterze rasistowskim lub ksenofobicznym popełnionych przy użyciu systemów komputerowych z dnia 28 stycznia 2003 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 730).
38.
Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1489 ze zm.).
39.
Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 570 ze zm.).
40.
Ustawa z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 1897 ze zm.).
41.
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 1782 ze zm.).
42.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1137 ze zm.).