Celem artykułu jest przedstawienie postanowień aktów prawa unijnego dotyczących prawa karnego materialnego. Cyberterroryzm nie doczekał się odrębnej regulacji. Nie oznacza to oczywiście, że unormowanie tej problematyki nie istnieje. Jest ona po prostu rozproszona i żeby odtworzyć regulację odpowiedzialności karnej za czyny, które można zakwalifikować jako cyberterroryzm, czyli przestępstw o charakterze cyberterrorystycznym, należy sięgnąć do dwóch aktów prawa unijnego: dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępującej decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniającej decyzję Rady 2005/671/WSiSW oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. dotyczącej ataków na systemy informatyczne i uchylającej decyzję ramową Rady 2005/222/WSiSW. Stąd niniejszy artykuł składa się z dwóch części: pierwszej dotyczącej dyrektywy 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu oraz drugiej, której przedmiotem jest dyrektywa 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. dotycząca ataków na systemy informatyczne.